Analiza struktury- podział miar

Witaj, 

dzisiaj zapoznam Cię z podziałem miar w analizie struktury.

Miary obliczane i interpretowane w analizie struktury dzielimy na 3 grupy: miary średnie, miary zróżnicowania oraz miary asymetrii.

W obrębie każdej grupy miar wyróżniamy miary klasyczne i pozycyjne. 

MIARY ŚREDNIE dzielą się następująco:

Do klasycznych miar poziomu przeciętnego należą średnia arytmetyczna, harmoniczna oraz średnia geometryczna. 

Z kolei do miar pozycyjnych należą dominanta (inaczej moda, wartość najczęstsza) oraz kwantyle. 

Wśród kwantyli można wydzielić ogólnie kwantyle rzędu p oraz kwartyle, czyli kwantyl rzędu 0,25; 0,5 lub 0,75. Kwantyl rzędu 0,5 nazywamy medianą (wartością środkową). 

MIARY ZRÓŻNICOWANIA również dzielą się na klasyczne i pozycyjne. Wśród miar klasycznych mamy 5 miar. Miary pozycyjne są z kolei 3. 

MIARY ASYMETRII stanowią trzecią grupę miar w analizie struktury. 

Również dzielą się na miary klasyczne i pozycyjne. Warto zwrócić uwagę na współczynnik skośności Pearsona. Został on zakwalifikowany do miar pozycyjnych ale równie dobrze mógłby znaleźć się w grupie miar mieszanych, która nie została tutaj wyróżniona. W liczniku tego współczynnika znajduje się różnica średniej i dominanty. W mianowniku z kolei mamy odchylenie standardowe. Dominanta jest miarą pozycyjną. Dwie pozostałe to z kolei miary klasyczne. To sprawia, że współczynnik mógłby znaleźć się w jednej i drugiej grupie. Zakwalifikowałam go miar pozycyjnych, ponieważ miary klasyczne możemy policzyć zawsze, a pozycyjne tylko czasami. 

Jeśli macie pytania, to piszcie śmiało :).